Walentynki to nie jest kolejne święto kobiet, a święto dla wiedzących czym jest miłość

Udostępnij na FB418 Tweetnij

Zostań darczyńcą/patronemJeśli doceniasz artykuł lub działalność autora kliknij, by poznać szczegóły 🙂

Przypominam, że walentynki to nie jest święto dla kobiet, a święto zakochanych! Zatem życzę szczęścia parom, ale tylko tym, którzy wiedzą czym jest miłość. Wiele w niej altruizmu, bezwarunkowości, bezinteresowności, nie ma w niej kalkulacji, silnego egocentryzmu i materializmu, czyli traktowania partnera przedmiotowo. Jest kochanie w słabościach, w porażkach, w biedzie, problemach, a nie tylko w sukcesach i gdy zapewni się korzyść. To jest coś innego, niż pokażę w tym tekście, w którym kobiety robią z siebie obiekt za który trzeba płacić (jak prostytutki), czy też próbują rewanżować mężczyźnie wyłącznie seksem i ładnym wyglądem, co jest totalnym uprzedmiotowieniem się – dodajmy o bardzo niskim wkładzie wysiłkowo-miłosno-intelektualnym.

Takie postawy należy krytykować. Popadamy za bardzo w skrajności w traktowaniu płci. Zbyt duże wymagania rujnują człowieka, bo nie jest w stanie ich spełnić, ale zbyt małe, lub żadne – tworzą toksyczny charakter, tak jak każde rozpieszczanie. I za to podziękowania długofalowego nie ma.

Czym NIE JEST miłość opisałem tutaj, na przykładzie „miłości” (ale do siebie) narcystycznej kobiety, stanom jakie wywoływał mężczyzna kochając ją prawdziwie, a co zaczęła uznawać za jej własną miłość.

Wiele kobiet nadal uważa w swojej niedojrzałości i braku odpowiedzialności, że kobieta kocha mężczyznę tak silnie, jak on kocha ją. Myśląc w ten, zależny sposób, bardzo łatwo obwinić mężczyzn czemu kobiety ich nie kochają – ups, najwyraźniej mężczyzna za mało i nieodpowiednio kocha, więc ona ma prawo być zimna i toksyczna. Nie. Miłość zależy od obu stron dokładnie tak samo. Mężczyzna też kocha i szanuje kobietę, jak ona szanuje i kocha jego. Kobieta też musi inwestować w mężczyznę. Czas się dostosować do tego w świecie, gdzie kobieta jest równa mężczyźnie, a nie dzieckiem, które poszukuje usprawiedliwienia za swoje negatywne postawy i zachowania zawsze na zewnątrz.

Dziś o kobietach niewartych uwagi, które oczekują prezentów, kalkulują czy im się związek opłaca, szantażują, uprzedmiatawiają się, ale też ich poświęcenie dla mężczyzn jest znikome. W walentynkowej wersji, która zaczyna przypominać 8 marca.

 Loading ...

Wyrachowany materializm to nie miłość do mężczyzny

W miłości nie trzeba kalkulować co się powie (co ktoś chce usłyszeć, coś miłego) i co dostanie się w zamian, albo ile zysków to zapewni długofalowo. Po prostu się to daje. W miłości nie trzeba kalkulować jaki prezent się da, ile będzie kosztował i jaki dostanie się w zamian. W miłości nie trzeba stawiać warunków typu: dasz ślub albo odchodzę, bo to moje żądanie. W miłości sprawiasz komuś przyjemność i się o niego troszczysz, bo chcesz, by było mu lepiej. Bo umiesz to robić. Bo masz wartość w sobie. Ale wymagasz tego najpierw od siebie, zamiast pouczać, że to ktoś powinien tak postępować i wykłócasz się w każdej okazji, by zarzucić mężczyźnie, że zawsze to on za mało od siebie daje (manipulatorek wiele). Postępujesz tak nie dlatego, że coś dostaniesz w rewanżu i będziesz drzeć mordę o to, jak nie dostaniesz, bo przecież chwilę temu przyniosłaś tabletki mężczyźnie choremu do łóżka, drwiąc z niego, że znowu zdycha na grypę i jest parodią mężczyzny, a Ty sobie radzisz z tym dużo lepiej…

Kobiet wykastrowanych z opiekuńczości i łagodności jest coraz więcej.

Za to reklam na walentynki kierowanych TYLKO do kobiet i DLA kobiet – sporo.

To nie jest reklama na dzień kobiet, bo byłyby tam też matki, babcie…

Podsumowując drogie panie! Brak starań dla mężczyzn to nie tylko egoizm, ale i seksizm, czyli gorsze traktowanie ze względu na płeć. Znamy te terminy bardzo dobrze na tej stronie 😉

Wydzielanie to nie prezent dla mężczyzny, a łaska. Wydzielasz mężczyźnie dobre zachowania gorzej, niż psu

Wydzielanie pieniędzy kobiecie według feministek to męska przemoc. Czym jest taka sytuacja?

Wystarczy odwrócić to, jak gdyby mężczyzna oferował coś takiego kobiecie. Pisk i huk byłby niezły.

1. Zakazywanie wychodzenia do innych osób, utrata znajomych – toksyczne zachowanie checked
2. Seks w nagrodę, tresowanie metodą kar i nagród – toksyczne zachowanie checked
3. Surowość, musztrowanie, brak empatii i wyrozumiałości, by mężczyzna nie mógł odpocząć – toksyczne zachowanie checked
4. Wyrachowane wyliczanie, czy obowiązki domowe stanowią równe 50% działań w relacji – toksyczne zachowanie checked (jeszcze gorzej to brzmi, gdy mężczyzna pracuje w kopalni, bierze nadgodziny, a kobieta pracuje w biurze i podaje kawkę – ciekawe czy wtedy też wylicza 50%…)

Cóż, coraz więcej współczesnych, zmanipulowanych przez feministki/politycznie kobiet ma więcej miłości do zwierząt, niż do mężczyzn. Podziękujmy propagandzie feministek i biernym, zatwardziałym mężczyznom, którzy akceptują taki stan rzeczy, nie walczą z nim, ale też atakują mężczyzn, którzy się obecnemu stanu rzeczy sprzeciwiają. Biali rycerze, wy zakało naszych czasów…

Ewidentnie w tym wypadku mężczyzna jest na smyczy i musi prosić nawet o pozwolenie na odpoczynek.

Seks oczywiście w nagrodę. Kobieta rządzi i to na pewno nie po partnersku, o czym zawsze zaciekle mówi (ale to mężczyzna ma się dostosować i być uległym, a z prezentu, który jest ewidentnie „pod kobietę” ma się cieszyć). Roszczenia, żądania i łaska.

Kobiece ciało to nie prezent na walentynki

W normalnym związku seks nie jest nagrodą dla mężczyzny, a wyrażaniem miłości wobec siebie obu stron. Ten gest powinien być często praktykowany, dokładnie tak samo jak wyrażanie czułości w inny sposób: czynami i słowami.

Kobiety chcą być równe? Niech płacą za mężczyzn

Mężczyźni odwiecznie mieli być tymi co sponsorują, utrzymują, płacą, imponują, są złotymi rączkami, ciężko pracują na innych (a nie tylko na siebie).

Kobiety chcą być równe? Niech zaczną robić dokładnie to samo. Bez fochów i obrażania się, a z uśmiechem na ustach. Tak robi ktoś kto umie kochać, a nie egocentryk.

Wyliczyć komuś idealnego partnera? Kobieta rachuje użyteczność mężczyzn dla kobiet

Drogie panie, kochane nasze, czy naprawdę jesteście takimi materialistkami? Naprawdę wasze życie „uczuciowe” polega tylko na kalkulacji, przedmiotowym traktowaniu, a mężczyzna jest oceniany wobec jakieś nierealnej listy check-listy wymogów? Naprawdę egoizm jest dla was najważniejszy? Tak chcecie budować zdrowe związki?

Gdzie jest ta wasza romantyczność, w którą tak wierzycie? Bo na pewno nie w takich zachowaniach.

Wasze dzieci też tak przedmiotowo będziecie traktować? Czy są użyteczne? Czy tylko mężczyzna jest od tego, wół roboczy? Nic dziwnego, że coraz więcej mężczyzn się wycofuje z relacji, a wy krzyczycie o kryzysie męskości, nie widząc jak same zatraciłyście kobiece, człowiecze wręcz cechy.

To nie mężczyzna jest od zapraszania, zaskakiwania. Kobieta też musi wnosić do relacji to samo co wymaga

Błąd szanowna pani. Miej taką zasadę, a każdy wartościowy i inteligentny mężczyzna zwieje w mgnieniu oka.

Prawidłowa postawa kobiety na Walentynki i w każdy inny dzień związku

Tak to ma wyglądać. Czy trzeba coś dodawać?

Reakcja toksycznych kobiet na ten wpis to nazwanie mnie chamem. Frajera trudno wykorzystać i nim manipulować

Trzeba się cieszyć z takich wyzwisk, bo to oznacza, że trafiony został czuły punkt, odkryte kłamstwo, odkryta toksyczność.

Oby tak dalej.

Więc wszyscy razem w jednym tempie: walentynki to nie święto kobiet, a kobiety powinny wnosić równie wiele co mężczyźni do relacji. Dokładnie tyle ile wymagają.

Ba, nawet powinny wnosić więcej, bo przecież wiele kobiet wymagało od wieków właśnie tego od mężczyzn, by to oni byli tymi lepszymi, tymi co mają więcej i tymi co MUSZĄ się dzielić, bo jak nie to są „niedojrzałymi chłopcami i nieprawdziwymi mężczyznami”.

My te sztuczki znamy.

Finito, kaput, arrivederci, love is gone po takim powiedzeniu w wielu pseudozwiązkach z pseudomiłością.

Do następnego.