Kobiety molestują i gwałcą nie rzadziej, niż mężczyźni

O co Ci chodzi? Nierozumiem tej zaczepki. To jest zbyt krótka wypowiedź.
Gdzie ja, w mojej odp. do J. 'czepiam się kultury i szacunku? Chyba czegoś nie zrozumiałaś.

Norma, szuka atencji po prostu. 😀

odwal się, nie gadam już z Tobą mącicielko. Widzę, że trafiem w sedno z przypuszczeniem o krecie.

Język Cię zdradza.

korekta: Miłość nie jest emocją, tylko zakochanie 🙂
Jak mogłem taki błąd walnąć?

Zbyt „na gorąco” odpisywałem. Po paru godzinach i paru przemyśleniach, zauważam, że bierzesz swojego chopa na rogi także. Ma być „czołgiem” i radzic sobie sam. W takim razie, po co związek utrzymywać? Kążdy sobie rzepkę skrobie.

A do mnie mówisz (między liniami):
1. to nie było gwałtem — owszem, było, psychicznym.
2. kobiety są lepsze i bez wzgl. na ich zachowanie, nie wolno ich oceniać negatywnie.
3. Pożadanie ma płeć i jest różne u k. i m. — u k. to stan wyższy u m. to tylko sport.

I jeszcze dałem się wkręcić w nielogiczne dowody… uuu… czas, po utwardzeniu windowsa, na utwardzenie solidne mojego stosunku do k.

Ale jaja. Dziękuję Adminowi za postawienie mnie do pionu!

Cóź, coraz bardziej wszyscy jesteśmy wciągani w tę polaryzująco-ujednolicającą WOJNĘ płci.

Nie, nie musi być „czołgiem”, jest mocno zrównoważonym człowiekiem, podziwiam jego spokojne podejście do wielu spraw, przy których ja znacznie szybciej się irytuję i frustruję.

1. Gwałt psychiczny – jeśli aż tak poważnie odebrałeś to zdarzenie, to bardzo mi przykro, nadal uważam jednak, że to bliżej miało do ordynarnego chamstwa, niż gwałtu.
2. Ani mężczyzn, ani kobiet nie powinno się oceniać jako osób, lepiej czepiać się ich zachowań 🙂 Zachowania podlegają ocenie i potępieniu.
3. Pożądanie nie jest stanem wyższym, inaczej wygląda u kobiet i mężczyzn, ale u obojga pozostaje w sferze fizyczności i instynktów.

Nie dam się wciągnąć w wojnę płci, ponieważ mężczyzn lubię, a jest kilku (jak mój mąż, tata i dziadek), których w całości ich męskości kocham, i którzy kochają mnie, więc nie uważam, że ich w dyskryminuję.

ok.

1. nie.. aż tak mocno nie, raczej mnie to rozbawiło i zasmuciło z drugiej strony,
Kolega wcześniej napisał coś podobnego, więc dorzuciłem „do bazy”.
Może i to było chamstwem, a może desperacją.

2. taaa… ad meritum vs ad personam 🙂
ludziska nie są uczone aktywnie rozmawiać, czyli starać się zrozumieć przekaz. Zamiast tego, walczą o obronę swojej koncepcji.
Sam za mocno wchodzę w próbę zrozumienia a to powoduje, że tracę obraz całości. Z boku lepiej widać. Ale to się zmienia na lepsze.

3. nie twierdzę, że pożądanie jest st. wyższym, raczej zwierzęcym.
Możemy nad wieloma sprawami panować.

I nie dawaj się wciągać, pewnie.
Masz takie wzorce, to przynajmniej przekarzesz coś dobrego dalej!

Każda strona ma coś dobrego do ofiarowania.
Niestety wspomniana przez Ciebie wojna jest chyba toczona w celu rozpieprzania tego, o czym mówisz.

Dobrze wiedzieć, że są osoby, które to wiedzą i nie dają się.

We wzajemnym porozumieniu pomaga empatia, ale nie rozumiana jako współczucie, tylko pojmowanie intencji kierujących działaniami innych. Z próbami skonfliktowania walczę jak umiem, staram się zawsze reagować na przejawy dyskryminacji, kobiet czy mężczyzn (obie strony tego doznają, jednak na całkiem innych polach), ale czasem czuję się po prostu jak Syzyf. Jako kobieta wiele razy słyszałam zarzuty, że kierujemy się głównie emocjami i jesteśmy nielogiczne (a okazuje się, że w sytuacjach trudnych i podbramkowych to właśnie kobiety podejmują lepsze i korzystniejsze decyzje), z drugiej strony, mężczyźni w moim otoczeniu wysłuchują jak to nie nadają się do opieki nad własnymi dziećmi (jakby to była fizyka kwantowa) albo, że mają nie okazywać żadnych uczuć i „wziąć się w garść” (jakby byli robotami).

Cieszę się, że trafiłam na tym blogu na kulturalnego dyskutanta 🙂

Jeśli wywołaliśmy w kimś zły stan – możemy najwyżej przeprosić, albo naprawić swoją winę, ale nie poradzi się nic na emocje innej osoby. Jeśli ktoś jest zły na mnie albo smutny z mojego powodu, to nic nie poradze na jego uczucia, sam musi sobie z nimi radzić. Dzisiaj na przykład wywołałam zły stan u jakiegoś pana, który uważał, że na skrzyżowaniu przed blokiem wymusiłam na nim pierwszeństwo, kiedy to ja miałam pierwszeństwo, bo miał mnie po swojej prawej stronie 🙂 pan się na mnie wściekł, wyprzedził mnie, a potem zahamował, tak, że prawie wjechałam w jego bagażnik.
Więc miałabym na siebie wziąć jego problem z kontrolowaniem emocji? Wysiąść z samochodu, przeprosić i przytulić? W kóńcu to ja go zdenerowowałam i zasmuciłam 🙂

Nawet za emocje swoich dzieci nie można być odpowiedzialnym, trzeba je uczyć samym sobie z nimi radzić, żeby nie wyrosły na niestabilnych neurotyków.

Moje emocje to moje emocje. KTO je wywołał, to druga sprawa, trzecia rzecz — co z tym zrobić, he he. Nieźle to zakręcone. Już spotkałem się z opinią (nie do końca prawdziwą wg mnie), że każdy odpowiada za swoje, bo to chyba odnosi się właśnie do sprawstwa. Prasa i TV ciągle wywołuje poczucie strachu i zagrożenia. Odnośnie radzenia sobie, widzę to dwojako: można samemu, jeśli to osoba obca, ale można też pomóc, nawet jeśli nie jest się „autorem”. To już zależnie od sytuacji i chęci. Ciekawą miałby minę tę gość, gdybyś jednak zrobiła, to co piszesz na końcu 😀

ost. akapit:
eeech… z emocjami dzieci, jest jeszcze ten kłopot, że człowiek do ~5r.ż. kieruje się wyłącznie emocjami i potrzebami, dopiero później dowiaduje się, że jest świat poza nim, i zaczyna to po trochu rozumieć.
Gorzej, jeśli takie zachowanie dotyczy osoby dorosłej tylko wiekiem. U mnie tak jest w związku. Na wszystko, co jej dotyczy, reaguje płaczem, żadnego problemu nie idzie rozwiązać, bo awantura, gdy tylko sprawa dotyczy jej. Znalazła sobie koleżanki, które ją popierają w tym stanowisku (większość samotne matki z trudnych związków). Ja jestem wszystkiemu winny, nawet temu, że to ona mnie zdradzała — „bo ja jej odpowiednio mocno nie kochałem”. Na dokładkę nie umie rozmawiać, przerywa, zmienia temat, odwraca kota ogonem, awanturuje się za niewygodne dla niej słowa, powiedzenie prawdy, miesza chronologię wydarzeń, żeby pasowała do argumentów, stosuje podwójne standardy, przemoc słowną i nie tylko słowną… i to tyle, co z głowy mogę wymienić. Ale najgorsze jest, że potrafi spotkanej 2x w życiu osobie wygarnąć o wszystkich naszych najprywatniejszych sprawach (nóż w plecy), psuje mi opinię, utrzymuje dobre kontakty, z osobami, które mi źle życzą… uuuf, nie wiedziałem, że tego jest tyle. A na dokładkę przyjmuje ich opinie bezkrytycznie, te oczerniające mnie też — jest naiwna do bólu.

Próbuję od 18 lat to zmienić. Słaby moment na odejście, bo są małe dzieci, boje się, że je zniszczy tym zachowaniem, poza tym lubię je i uważam, że tej systemowej propagandzie chodzi o niszczenie związków, bo wtedy przejmuje rolę opiekuna i narzuca zasady dla bezwolników (łatwe rządzenie)!!!
A w mojej rodzinie, dominuje pogląd, że matka lepiej dzieci wychowa 🙂 To akurat, jak u Ciebie.

Niestety, dowiedziałem się za późno, co kob. potrafią robić toksycznego i jak wielka to jest skala zjawiska. A teraz mają zielone światło do tego — są często bezkarne, nie wspominając o stosunku prawa do mężczyzn za to samo.
Stąd też mój przykład z NMP — robią lewe ruchy, ale chcą być „święte”. Tak, nie nauczyłem się tego w domu i mam za sobą 2 faile związkowe.
Niedawno, z przerażeniem dowiedziałem się, po lekturze vloga R, Olszaka — Fazy toksycznego związku, że… PRZESZEDŁEM JE WSZYSTKIE OD POCZĄTKU! Nawet używane zwroty są te same, które on przytacza.
To stwierdziła, że on jest stronniczy, OMG, jakby miał w tym cel.

Nie pytam o poradę, ale zawsze możesz coś dodać.

Wiem też, że nie wolno programować przyszłości, wyrażaniem w przypuszczeniu, negatywnych scenariuszy i trzeba poważnie traktować (uczuć się je dostrzegać) różne przesłanki, które dookoła się pojawiają. To jest b. ciekawy temat! Dopiero poznaję. Nie wiem nawet, jak to opisać. Sprawdziłem to boleśnie na sobie a właściwie na bagażniku samochodu przede mną… zbagatelizowałem informacje, które pojawiły się na kilka minut i sekund przed. Czyta się w tym, jak w otwartej księdze! Niesamowita sprawa. To jest, jak przewidywanie przyszłości. Brzmi, jak szur-tekst? 🙂

Rozpisałem się szczegółowo, ale może komuś się to przyda, bo takich przypadków jest coraz więcej. Im młodsze pokolenie (po 1990), tym zjawisko nasila się (spotk. się z tą opinią już parę razy). Nie jestem tu odkrywczy — powód to, oczywista, inżynieria społeczna, pfuj! (mk-ultra i jej następca Monarch, twórca: mengele… tak, tak.. ten pan od nazistów). Mocno ciemne sprawy.

Sam nie wiem skąd ja mam, tak pozytywny jeszcze, stosunek do świata.
Może bardziej wciąga mnie poznawanie.
’
Mi też się miło z Tobą rozmawia.

_____
Ktoś powiedział, że umiera wewnętrznie człowiek, który traci kontakt ze swoimi wspomnieniami z dzieciństwa (to słynne, tępione wewnętrzne dziecko). A czy to nie jest analogicznie, jak z podsycaną zewnętrznie wojną płci ? (antagonizowanie)
Sensowniejszym jest poznać i dołączyć ten materiał do swojego zbioru informacji (wzajemnie), prawda? (co też czynimy tu – all)

.. a miałem tylko powiedzieć żarcik na koniec:
nie należy zabijać wewn. dziecka, tylko trzymać P.Pana w śnie kriogenicznym 🙂

Póki pamiętam, odniosę się do wewnętrznego dziecka – nie powinno się go tępić! Trzeba się nim zaopiekować, szczególnie, jeśli od rodziców doznało sie jakiegoś braku. Jako dorośli możemy temu dziecku wiele wynagrodzić i wiele z nim nadrobić.

Bardzo zasmucił mnie twój post i twoja sytuacja, całą sprawę dodatkowo komplikuje obecność dzieci. Nie załamuj się, jest to sytuacja bardzo trudna, ale da się z niej wydostać. Możliwe są bezpieczne i kulturalne rozstania, ale musisz się do niego przygotować z pomoca psychologa, by dzieciaki jak najmniej ucierpiały. Z chęcią podzieliłabym sie z tobą namiarami na na prawdę niezłą panią psycholog, która pomaga odzyskać szacunek do samego siebie i energię do rozwoju pomimo rozstania.

Toksyczni ludzie są i wśród kobiet, i mężczyzn. Mi związek z takim toksykiem otworzył oczy, jacy to mężczyźni potrafią być bezwzględni, nawet w stosunku do swoich własnych dzieci, jakby nie potrafili kochać. Nie przenoszę jednak tych doświadczeń na wszystkich, mój mąż pokazał mi, że można wam jednak zaufać 🙂

Nie chcę włazić z butami w twoje życie i serwowac ci rad, jeśli nie chcesz, ale może zacznij od metody małych kroków, żeby swoja życie trochę uporządkować. Zacznij np. od kłótni – dlaczego pozwalasz się w nie wciągać? Na jakiekolwiek przejawy braku szacunku – podnoszenie głosu, atak na ciebie, krytykowanie ciebie jako osoby, epitety, nieuzasadnioną uszczypliwość – reaguj dystansowaniem się. Wyjdź z pokoju, idź na spacer, jedź na zakupy, ale nie reaguj. Nie próbuj jej tłumaczyć, że się myli, nie odpowiadaj agresją, obrażaniem się, nie podnoś głosu. Jej nie przekonasz w ten sposób. Jeśli zarzuci ci coś, możesz się z nią zgodzić – np. powie ci że jesteś głupim przegrywem – odpowiedz, że musi być jej bardzo ciężko być z takim głupim przegrywem, i że na jej miejscu już dawno byś odszedł, bo zasługuje na coś więcej. Jeśli ci powie, że do niczego się nie nadajesz – odpowiedz, że racja, i że najlepiej będzie, jeśli ona odejdzie, bo do związku się też nie nadajesz. A jak już zupełnie nie wiesz, co na jej głupoty odpowiedzieć – to dystans.
Przetestuj to, na prawdę działa (możesz to zrobić na jakiejś małej, nie znaczącej sprawie). Ale też cały czas przygotowuj się na to, że i tak się rozstaniecie. Ty bądź tym, który ma gotowy plan A i B, nie daj się zaskoczyć.

Trzymam kciuki!

wewn. dziecko — pewnie, że trzeba pielęgnować, W końcu, to są doświadczenia każdego z wczesnego okresu życia. Olewanie tego, to tak, jakbyśmy po 16r.ż. zapomnieli, nauki chodzenia.

Bardzo nie chcę tego zrywać, bo dzieci potrzebują dwojga rodziców. Gdy brak, rosną takie kaleki dookoła. Odcięte od korzeni, wzorców wypracowanych przez setki pokoleń, przejęte przez smartfony.
Ja sobie jakoś radzę, to ona nie chce przyjąć, że popełnia dosyć ciężkie czyny i wypiera to. Ktoś powiedział, że ignorancja, to b. silna potrzeba odepchnięcia od siebie odpowiedzialności. I z tym się zgadzam.
Dzięki za psychologo, jakby co, to się odezwę 🙂
Najzabawniejsze w tym wszystkim jest to, że są to proste sprawy.

„Toks. związek otworzył mi oczy”. He he, ja tu jestem nazywany toksycznym i przyrównymany do najgorszych przykładów.

Wciąganie w kłótnie.
Proste: wchodzę w rozmowę z intencją wyjaśnienia i zmiany ale gdy rozmowa zmierza do faktów, które są niewygodne dla drugiej strony pojawia się histeryczny sprzeciw. To właśnie to wyparcie.

„wyjdź z pokoju…”.
Taaak.. w sumie tak też można. To chyba dobra podpowiedź.
Zmusza drugą stronę do zastanowienia nad sobą. Ale ja wiem, że ona wie 🙂
Spróuję to zastosować, ale powiem Ci, że tak ręce opadają na takie zachowania. Odbiera ochotę na planowanie i robienie czegokolwiek.
Nic. Życie leci dalej.

Dzięki za słówko.

żeby nie było tak dołująco:
własnie oglądam Steinberg studio session s04e05 — solar fields part 1.
ktoś tam wrzucił kom:

„find ur self someone who loves you as much as this man loves his reverb”
:)))
Niesamowitą muzykę robi. „leaving home” i „movements” chyba najbardziej odkrywcze albumy. Dobrze go rozumiem.

Spróbuj, to działa, jak nie spróbujesz – nigdy się nie dowiesz.
Nie ma co tłumaczyć innym ludziom swoich racji – nie masz wpływu na to, co myślą i uważają. Powiem nawet brutalnie – twoje racje moga mieć w głębokim poważaniu, i do tego mają prawo. Poza tym, jeśli twoje zarzuty są zasadne, to dodatkowo są bardzo niewygodne, więc z takich rozmowy zawsze skończą się awanturą.
Pamiętaj – ten, kto nie unosi głosu, zachowuje swoje granice i nie daje się sprowokować, jest silniejszy. Dzieci zawsze pójdą za silniejszym. działaj, bo dzieciństwo mają jedno, a widok skonfliktowanych rodziców to jedno z trudniejszych przeżyć. Jesli masz ją za histeryczkę i osobę nieodpowiedzialną – to ty przejmij rolę tego silnego i odpowiedzialnego, niech dzieci to widzą.

Na tego mojego byłego „toksyka” działało bardzo dobrze. On potrafił z byle drobnostki zrobić karczemną awanturę, wyciągać jakieś pokręcone fakty z przeszłości, albo złościć się, że niby coś pomyślałam, ale nie chcę tego na głos powiedzieć (100 pro neurotyzmu, domyślać się co inni pomyśleli – i zawsze to myślenie było o nim i było negatywne 🙂 ). Wystarczył spacer, wracałam do spokojnego człowieka, czasen nawet mnie przepraszał.

„find ur self someone who loves you as much as this man loves his reverb” – hahah, no pieknie!

Strasznie się napracowałam, żeby go skłonić do terapii, ale tak, jak i wiele innych tematów – zaniedbał, poddał się i dał sobie prawo do narzekania. Sama w tym czasie miałam kłopoty, i nie miałam już tyle zasobów, by poświęcić je na rozczulanie się nad nim. No i posypało się, i w sumie bardzo dobrze. Gdy się rozstaliśmy, nagle zrobiło się w moim życiu tyle miejsca, że sama nie mogłam uwierzyć, że w tylu dziedzinach zaniedbałam swój rozwój na rzecz „ciągnięcia go w górę”. Takie poświęcenia nie są warte swojej ceny, ale dają cenną lekcję.

Potem dałam sobie czas, podreperowałam soje zasoby, odzyskałam siły. Następny związek buduję juz świadomie ze stabilnym, dobrym mężczyzną (muszę przyznać, że poznaliśmy się przez internet, on wybrał mnie po zdjęciu, a ja, bo spełniał moje 3 ważne wymagania, czyli bylismy typowi). Widzę teraz, że to chyba umiejętnośc stabilnych ludzi – nie dawać się wciągać w kłótnie i potrafić adekwatnie reagować (czyli jeśli ktoś się do mnie zbliża, reaguję tym samym, jeśli jednak się ode mnie odsuwa, to też robię mu miejsce)

Wyznanie, chęć posiadania dzieci, stan cywilny 🙂 Serio, tylko i aż to

[poniższe piszę 'dla przykładu/przestrogi — dla wszystkich]
[rozwiązania lub rady nie oczekuję. Każdy jest w takich sprawach sam]

„nie tłumaczyć ludziom swoich racji”.
Tak, już dawno do tego doszedłem, im bliżej powodu, tym bardziej wpada w histerię i bezczelnie miga się od przyznania. Po paru godzinach męczenia jej, podchodów, często przyzna rację, ale wygląda, jaby prawdziwie żałowała. Jakbyś poczuła się, słysząc od swojego faceta, że jakas lafirynda 😉 dała mu poczucie bezpieczeństwa i ciepła, kórej ty nie dałaś mu przez kilka lat (taki zarzut)? Oczywiście to kłamstwo, ale wciąz podtrzymywane. Nie mów, wiem.

„podnoszenie głosu”
🙂 z moją fiksacją na pkt’cie prawdy, każde kłamstwo mnie wyprowadza w końcu z równowagi. Podchodzę do sprawy z założeniem, że naprawię to a druga strona bąbarduje starania.

„przejmij rolę tego silnego”
To byłoby dobre, tylko przy obecnym ukłądzie ona odpowiada: „próbujesz mnie kontrolować, niewolić” — takie dostała instrukcje od psychologa i koleżanek po przejściach.
Zaczęła organizować się z pomocą samotnych koleżanek i zagarnia dzieci, znika na długie godziny, etc. Gdy odpuszczam, robi się spokojniej, ale w momencie próby ustalenia czegoś ważnego, wszystko rozpala się znowu!
Tak jej namieszali we łbie: albo będzie wg jej myśli, albo nic.

„Na tego mojego byłego „toksyka” to działało”
ha ha! mnie ona tak nazywa.
Ze spokojnej rozmowy potrafi przejść w kilka minut do okładania pięściami i histerycznego wrzasku, bo moje stwierdzenie burzy jej wygodną wersję historii — wymówkę?

Nie wiem, o co naprawdę jej chodzi. Obawiam się najgorszego: robienia ze mnie jej tatuśka. Podnóżkiem nie zamierzam być.
I ten brak owocnych rozmów a najzabawniejsze, gdy słyszę swoje słowa/argumenty rzucane mi w twarz z odwróconym znakiem. Nawet nazwałem te dziecinne wykręty: „aboty”, „abotyteż”, „nieboty”, i inne nieloty.

I tak jest nieźle, skoro nie znający się ludzie rozmawiają na tak prywatne i nieprzyjemne tematy 🙂
Za bardzo się rozgaduję, więc kończę narazie odpowiedź!
I dzięki za słówko.

„find ur self someone who loves you as much…”
Muzyka zawsze i od zawsze mnie przyciąga. To jest, jak medytacja.
Ona mnie a ja ją rozumiem 🙂 Na wiele rozwiązań można wpaść w trakcie słuchania.
Ciekawe, że Birgersson (solar fields) jest archeologiem. Połączyć grzebanie w ziemii z komponowaniem…

Życzę udanego weekendu, Add. Trzymam kciuki, żebyś jednak się uwolnił i żył jak chcesz 🙂

Wzajemnie, Julio.
Weekend udany będzie, mimo wszystko 🙂

Od empatii (umiejętności wczucia się w emocje drugiego) zależy bardzo dużo. Jeśli skrzywdzi się kogoś nawet niechcący, zrozumienie czemu druga osoba cierpi (a przynajmniej chęć podejmowania prób takiego zrozumienia), oraz zakomunikowanie jej tego, jest częścią naprawienia błędnego zachowania, ale przede wszystkim jego konsekwencji – tj. negatywnych emocji ofiary.
Oczywiście każdy poziom empatii ma inny:)

Przynosiłem stres z pracy do domu… Potrzebuję 2, 3 dni, żeby odstresować się i reagować normalnie. Niestety, weekend ma 2 dni a trzeciego wracasz na etacik. Ciekawe, czy to zamierzony rozkład tygodnia, czy ja nie umiem się szybko odciąć.

Szkodliwy to jest męski płacz, bo przez nikogo i nigdzie nie jest dobrze tolerowany. Także przez kobiety, które mówią, że one są współczujące i super traktują mężczyzn odkrywających słabości. Otóż nie. Niejeden mężczyzna to dokładnie sprawdził i związek mu się sypał przez odkrywanie słabości.

niestety, potwierdzam na własnym przykładzie.
Chwila słabości i już po tobie. Zdrada, odejście, cokolwiek.. I jeszcze pani ma argument!, bo przecież to ja nie odpowiadam jej wzorcowi. Piękne, aż zaciska ze wściekłości.

To głęboki atawizm, tak na moje oko, ale jaki wygodny.
PODWÓJNE STANDARDY, Logiczne argumenty tu nie pomagają, fakty też nie a w zmienne emocje nie idę. Przećwiczyłem, to ugłaskuje na chwilę a ja nie mam tyle cierpliwości, żeby rozmawiać, jak z dzieckiem. Bycie dzieckiem w relacji, to kolejna manipulacja — dziecko nie odpowiada za swoje czyny — ile razy to widziałem!

Wydaje mi się, że jeśli kobieta (głównie) jest umysłowo leniwa, to przy ich umiejętności manipulowania, czyli zmieniania faktów, doprowadza drugą stronę do szału a potem ma jeszcze argument, że to ON jest winny, bo on wybucha.
A potem zdziwienie, że relacja idzie do kosza i pani zostaje sama.

zarzuć sobie na yt: Martin roth an analog guy in a digital world.
taki fistaszkowy temat, dobry np. na auto agresję 🙂
wiesz, jak jest na drogach..

ależ panowie zawze mieli prawo do głosowania…. żeby daleko nie sięgać — po starym Egipcie też a to było > 5000 lat temu.
Kiedy walczysz o przetrwanie a do obrony masz jedynie proste wytwory rąk, jak młoty, siekiery, później łuki, czy rurki na strzałki qurarą, to wiadomo, kto będzie decydował. Bo priorytetem jest przetrwanie.
Teraz, w stosunku do tego wczęsniejszego stanu, jest dużo wygodniej. Człowiek, często w imię boga, zabija wszystko dookoła i w dodatku robi to kompletenie bez sensu. Jak niedawny przypadek myśliwego w PL, który wystrzelał wilki, bo UE nałożyło normy ile ich powinno być a tu było ich „za dużo”. Robią to dla przyjemności. Poczytaj sobie Lem’a „oka mgnienie” — przestaje nas razić kanibalizm przodków, przy obecnych zachowaniach CYWILIZOWANEGO człowieka.

A na temat biblii i bogów możesz sobie posłuchać na yt audycji Krisa Mykiny, pt. Polaraxa odc. 106 (historia świata wg Parksa).

Co wrażliwości na poglądy i uczucia innych, to wydaje mi się, że mam tego zbyt wiele i to też nie jest za dobrze.

Temat wraca — ten uprzywilejowania nielicznych.
Kobiety, które dorobiły się stanowisk, ale inne też, nie chcą wiązać się z tymi „niżej” od siebie, więc robi się podobnie, jak za dawnych czasów.
Znowu, nieliczni panowie, mają dostęp do większości pań.
Nie podam procentów dokładnie, ale to jakoś 15 do 70 wychodzi.
Osiągają wyższe stanowiska i tytuły, bo program nauczania jest dostosowany do możliwości dziewczyn. Różne pomocowo-zachętowe działania też, Chłopaki zniechęcają się i zasilają margines.

To z wykładu Jordana Petersona.

Tego drugiego cytatu o wrażliwości i NMP nie skomentuję i niczego nie zamierzam udawadniać. Mam dość tego lokalnie.

Dla jasności — nie jestem ateistą.

Daj spokój waćpanna, wstydu (sobie) oszczędź,
Nie jestem katolikiem.
Co do reszty.. nie odpowiadam, zakończyłem rozmowę z przemocowcem ;)p

’niekulturalne’ — łącznie z 'nie’. to imiesłów bierny, odczasownikowy, he he.

Najsłodsza przemoc, jakiej kiedykolwiek doświadczyłem i zgadzam się na nią, to Anneke van Giersbergen… ;}
Btw: moja obecna (yet?) lady jest do niej b. podobna 😉

yt search: The gentle storm – the diary (storm version) [2015] full album.

Widzę, że sama z czymś się zmagasz. Przebija przez Twoje pisanie w interlinii. To dobrze. Po to są te inkarnacje Duszy. Nauka. Czasem tylko żal coś zostawić. Co Cię tak gnębi u facetów, co?

Proszę… nie 'panuj’ mi..

'he he’ było dla rozładowania tego MĄDREGO określenia.
Nie szukałem argumentów.

o Anneke.
Masz przeświadczenie, że skupiam się na wyglądzie? Nie.
Co na zewnątrz, wynika z tego, co wewnątrz.
Myślę, że w tych chorych, promowanych modach na określony wygląd, ona jest dość przeciętna.. ale ma charyzmę na kilka parseków.

„Jak Rob S?” Raczej Thomas Mars (to jej mąż), ha ha, nie wiem, trudno samemu ocaniać siebie, nie mam takich potrzeb, ale nie narzekam. Uważaj, to ślepa uliczka, w związkach, nie o to chodzi. Obraziłbym się za takie porównania.

Nie smalę cholewek do niej.
Jasne, chętnie porozmawiałbym z nią, y not, Chodzi o podobieństwa.
Ona jest, jak Boni Parker, to też mój 'typ’, uważaj, z kim rozmawiasz 🙂

nie łapiesz niuansów i to oczywistych.

A bogaty daje przyzwolenie złodziejowi na kradzież swojego drogiego auta bo epatuje bogactwem ?Bo to przecież bogatego wina że się obnosi, taka to pokrętna logika.
Problem leży w Was bo nie widzicie w kobiecie człowieka ze własną jej odrębnością tylko rzecz, rzecz do waszego użytku a gdy jakaś śmie się postawić takiemu traktowaniu to podnosi się lament wrzask i zrzucanie winy.
Co to jest skromnie? Jeden karze zakryć włosy inny ramiona jeszcze inny stopy tylko dlatego że wasze chore mózgi nie panują nad prymitywnymi odruchami.
Najprościej będzie jak odczepicie się od ciał które do was nie należą i nigdy nie będą.

I znowu wina leży po stronie kobiety, a czyż ona z definicji nie jest istotą ludzką?Według waszych chorych mózgów musi sobie zapracować zasłużyć na to miano odpowiednim (według was prowadzeniem?)
Kobieta ma odpowiadać każdemu pojedyńczemu subiektywnemu pojęciu skromności. Każdy kretyn może się przyczepić do wszystkiego a kobieta musi sie na to godzić.

Czym się różni goła dupa od gołej klaty ?Czym się różni męski sutek od kobiecego ?Czemu więc to facet ma więcej swobody na plaży basenie czy nad jeziorem a kobieta musi się zakrywać- w przeciwnym razie uznana zostałaby delikatnie mówiąc za ,,nieskromną,,.
Na kobietę spada odpowiedzialność za reakcję każdego napotkanego kretyna jakiego spotka na swojej drodze, raz będzie to gwizdanie innym razem słowne ubliżanie a gdy będzie mieć mniej szczęścia-gwałt.
Tylko pojawia się pytanie, co siedzi w głowach tych chorych ludzi że gwiżdżą na obce sobie osoby, czy też kierują swoje uwagi, cóż może to drugą stronę interesować, czemu odzywa się niepytany ?
Objawy skrzywdzenia wykazujesz ty, bo zwyczajnie kobiet nie lubisz.
Stawiasz się ponad nimi i a jendocześnie jesteś ofiarą, samego siebie bo nie potrafisz zapanować nad własnymi popędami.

Mam problem, że paradujecie bez zakrycia po plaży a często widok jest obrzydliwy. Kobiecy sutek jest sutkiem takim samym jak męski to wasz problem że wam staje na ich widok. Czego byśmy to nie stworzyły ?Tego świata? A skąd wiesz? Jakie masz na to dowody, a może byłby lepszy bez wojen, cierpienia i głodu. Wróć się do szkoły i doucz o anorexia scholastica, od zaraznia dziejów kobiety nie były dopuszczane do edukacji, pracy, badań. Pamiętam opowieści mojej babci , która ze łzami w oczach mówiła że tak bardzo chciała się uczyć, jej bracia dostali taką szanse dla niej była już inna rola przygotowana. Najlepiej mówić że ktoś by czegoś niedokonał nie dając mu nawet szansy się wykazać, a póki co mamy jedyną laureatkę nagrody Nobla w dziedzinie fizyki i chemii i jest nią kobieta, musiała uciekać z tego kraju przed takimi kretynami jak ty aby cokolwiek osiągnąć.
Widocznie jesteś ofiarą molestowania, warto może udać się do specjalisty, złagodzić trochę tą nienawiść do kobiet.

w temacie ostrej przemocy w związkach i nie tylko, polecam dla rozładowania klimatu produkcję Gottfrieda Mentora: Oh Sheep!
Przy okazji, zahacza trochę głębiej temat.

https:

+18

Nie obiecuj, tyle ludzi obiecywało już, że hej!

Już to napisałem ale powtórzę się, gdyby wszyscy obiecujący wpłacili po 5 złotych mogłaby uzbierać się fajna sumka.

Wiadomo każdy z nas ma swoje zobowiązania i wydatki ale te dwa browary w miesiącu można wypić mniej. 😛

Myślałem, że jest tego więcej, no cóż.

Pewnie jest też grono osób mówiących sobie „w tym miesiącu nie dam rady nic przelać ale w przyszłym na pewno to zrobię”, chociaż pewnie większość i tak ma to w dupie.

Tak to już jest w tym grajdole najlepiej sprzedają się patostrimy, jakies fame mma, szmaty chwalące się robieniem loda murzynom i innego typu gnój dla prymitywnych orangutanów.

¯\_(ツ)_/¯

obiecałem wpłacić to zrobię to, ale ciągnę ostatkiem fianansów. Na wpłatę czeka też WM… dobrze, że mam skąd pożyczyć jeszcze, I na pewno nie będzie to 5zł, to śmieszne przy obecnych cenach.

ech, co tu można powiedzieć więcej… tego też trzeba się nauczyć.
(pato streamów nie oglądam).