Czy kobiety szukają NAPRAWDĘ inteligentnych mężczyzn?

Wsparcie darowizną za pracę i artykuły autoraJeśli doceniasz to co robię i nie chcesz, by strona przestała istnieć kliknij, by dać coś od siebie 🙂

Czy kobiety szukają NAPRAWDĘ inteligentnych mężczyzn? Nie przeciętnych, ale tych z ponadprzeciętną inteligencją? Dzisiaj o męskiej inteligencji i o tym w jaki sposób kobiety oceniają który mężczyzna jest inteligentny, a który nie.

Ocena mężczyzny jako inteligentnego jest często mylona z byciem interesującym (dla KONKRETNEJ kobiety), zaradnym (co często bardziej wiąże się z siłą psychiczną, wyuczonym wyrobnictwem, niż umiejętnościami intelektualnymi przewyższającymi przeciętność), lub umiejącym wzbudzać emocje (czyli intrygującym, wiedzącym jak podejść kobietę, by miała o nim dobre zdanie i CZUŁA, że jest inteligentnym). Pamiętajmy, że kobiety są bardziej emocjonalne, przez co odbierają świat i ludzi bardziej jak czują, niż tym co wiedzą, dlatego tak wiele razy mężczyźni nie potrafią zrozumieć tego abstrakcyjnego myślenia. Myślenia, które często gęsto kompletnie zaprzecza faktom o danym mężczyźnie.

Niektóre z kobiet uznają za inteligentnych tych mężczyzn, którzy umieją przetrwać. Jednak inteligencja nie implikuje umiejętności przetrwania. Jest jedynie skorelowana. Można być słabym i inteligentnym, przez co można nie przetrwać, a można być silnym i głupim (lub nie odstającym za bardzo od większości), ale dającym przetrwanie. Z tej dwójki mężczyzn ten silny będzie robił u Janusza za 3 kawałki i wybuduje dom, a kobieta będzie mogła pomyśleć, że jest on tym inteligentnym, zaradnym, umiejącym przetrwać. I on się rozmnoży. Jednak jego atrybutem tak naprawdę jest siła, a nie inteligencja. I tylko inteligentna kobieta będzie umiała to rozpoznać.

Z innej beczki. Dla jednej z przepytywanych przeze mnie kobiet inteligentny mężczyzna to był ten, który nie słucha się swojej mamy. Tak więc jak widać definicje inteligencji każda kobieta ma inną. Jedne umieją zdefiniować pojęcie inteligencji, inne nie. Podobnie jest też z tym co je faktycznie seksualnie przyciąga, zastępując eufemizmem, że mężczyzna musi mieć „to coś”, a co to jest to już trzeba się domyślić. Jest to tak szczególne i niezbadane według tych kobiet, że aż magiczne. Oczywiście to brednia, bo gdy mamy do czynienia z osobami inteligentnymi i świadomymi swoich potrzeb to opisują swoje potrzeby w konkretny, jasny sposób.

Sprawdźmy jaka jest rola intelektu mężczyzny w budowaniu miłości, czy w podrywaniu kobiet. Sprawdźmy co naprawdę przyciąga kobiety, a co jest zwykle przeciwne do tego co mówią co je przyciąga…

Inteligencja nie jest na liście priorytetów matrymonialnych

Patrząc na badania robione przez analityków, intelekt dla partnera lub partnerki jest mało ważną cechą. Najczęściej podawaną jako 5 lub 6 w kolejności. Częściej to kobiety podają, że mężczyzna powinien mieć wysokie wykształcenie i ten aspekt wiążą z posiadaniem wysokiego intelektu. Ci bardziej wtajemniczeni wiedzą, że studia studiom nierówne i na niektórych wystarczy mieć IQ w okolicach 90 (poniżej przeciętnej) by je zdać, a bardziej należy być sumiennym, mieć dobrą pamięć i odporność na stres niż inteligentnym. To moja prywatna opinia, ale jeśli dla kogoś głównie papier ze szkoły jest ważny, to nie jest kimś inteligentnym. Ocenia wręcz bardzo powierzchownie, upraszczając.

Kobiecą sprzecznością w ocenie inteligentnych mężczyzn jest to, że mogą uznać, że jeśli nie mają racji w dyskusjach z inteligentnymi mężczyznami, jeśli oni im nie przytakują, często gęsto zauważają ich „głupotki”, to jeśli mają kompleksy to będą czuć się GORSZE! (zamiast się od nich uczyć). Więc po co im inteligentny mężczyzna? By się czuły gorzej? Czy wypadały bledziej? Dlatego też mogą unikać relacji z takimi mężczyznami, bo nie jest to dla nich nic przyjemnego, żadna korzyść. Gdyby jednak nie miały kompleksów, to nie porównując się z takim mężczyzną po prostu doceniałyby jego takie, a nie inne cechy.

Inteligencja ma też minusy.

Inteligentni mają zwykle słabe umiejętności społeczne. Tam gdzie inteligencja analityczna bierze górę, tam inteligencja społeczna i emocjonalna jest bardzo niska. Oczywiście to nie reguła, zatem zdarzą się wyjątki. Inteligentny myśli za dużo, działa zbyt wolno, jest mniej pewny siebie, często skupiony na szczegółach, swoich i cudzych, jest mniej zdecydowany, ale też nudzą go typowe sprawy i typowi ludzie. Tylko teoretycznym plusem jest samoświadomość. Nieświadomy człowiek nie myśli o porażkach i wadach tak często, jak ten świadomy, odbierający wszystkie bodźce z otoczenia. Inteligentni wpadają częściej w konflikty, ponieważ mają dużo więcej pomysłów, widzą więcej i są odbierani przez ludzi częściej jako antypatyczni, skomplikowani w negatywnym słowa znaczeniu. Najlepiej dopasowanymi są zwykle osoby przeciętne, ponieważ takich osób jest najwięcej i przez co mają największą łatwość w znajdywaniu bratnich dusz. W rozumieniu tejże inteligencji reprezentowanej przez większość.

Tutaj kilka źródeł:

Ludzie z fobią społeczną są bardziej inteligentni

Naukowcy twierdzą, że wysokie IQ prowadzi do fobii społecznej, nerwicy i zdolności empatycznych

Zamartwiasz się? Jesteś inteligentny

Im wyższe IQ, tym większe ryzyko chorób psychicznych

Kobiety kojarzą problemy emocjonalne i strach u mężczyzn z… niemęskością i słabością, a z badań wynika, że takie problemy dotyczą bardziej inteligentnych mężczyzn. Dlatego nawet według naukowców inteligencja męska nie będzie wabikiem dla kobiet, gdyż jest często połączona z innymi cechami, które zwykle kobietom nie kojarzą się z typową męskością.

Jak powiedział brytyjski filozof, Bertrand Russell – „Jedną z bolesnych rzeczy w naszych czasach jest to, że ci, którzy czują się pewnie, są głupi, a ci, którzy mają jakąkolwiek wyobraźnię i zrozumienie, są przepełnieni wątpliwościami i niezdecydowaniem”.

Czy kobiety uznają u mężczyzn wątpliwości i niezdecydowanie z męskością? Właśnie. Kobiety wolą mężczyzn pewnych siebie, a pewność siebie rodzi się najczęściej w braku świadomości, w głupocie i niewiedzy.

Inteligentni mężczyźni dłużej są prawiczkami.

Inteligentni mężczyźni mają mniej lub zero partnerek seksualnych.

Kobiety wolą najbardziej mężczyznę 30-33 letniego, przenosząc go nawet nad wiek młodzieńczy, choć ten ostatni jest najwyższym wyrazem męskiej piękności. Przyczyna leży w tym, że kobieta kieruje się nie gustem, lecz instynktem, który widzi w dojrzałym mężczyźnie wyższy stopień zdolności produkcyjnej. W ogóle kobiety mało uwagi zwracają na piękność, głównie pociąga je siła i odwaga, gdyż cechy te zapowiadają silnego produktora i mężnego obrońcę przyszłych dzieci. Wszelką wadę cielesną, wszelkie zboczenie od typu pierwotnego, kobieta sama wyrówna i zneutralizuje, jeżeli sama posiada cechy nienormalne, u mężczyzny. Dlatego też zwraca uwagę na cechy właściwe płci męskiej, np. szerokie barki, wąskie biodra, proste nogi, siłę mięśni. Tym się tłumaczy, dlaczego kobiety często lubią bezkształtnych, zdrowych mężczyzn, ale nigdy prawie nie lubią bezsilnych, choć pięknych.

Drugą grupę pobudek, jakieśmy powiedzieli, stanowią cechy psychiczne. Pod tym względem miłość kobiety zależy od przymiotów serca męskiego. Tu należy siła charakteru, stanowczość i męstwo, a również honor i zacność. Intelektualne zaś przymioty mężczyzny nie mają wpływu bezpośredniego na kobietę, ponieważ przechodzą na dzieci od matki, nie zaś od ojca. Brak rozumu u mężczyzny bynajmniej nie wpływa na stopień miłości u kobiety; więcej nawet, niezwykły umysł i geniusz działają na nią ujemnie. Objaśnia nam to, dlaczego u kobiet mają powodzenie tylko mężczyźni nieokrzesani, nędzni i głupcy. Największą część małżeństw z miłości zawierają ludzie jaskrawo przeciwni sobie pod względem umysłowym, np.: mąż gbur, silny i głupi, a żona delikatna, dowcipna i wykształcona — albo mąż genialny i uczony, a żona głupia jak gęś.

Arthur Schopenhauer – Psychologia miłości

I teraz dam super przykład, który możecie sobie sprawdzić „naocznie” – a nawet trzy.

Woody Allen i Johny Depp.

Dwa całkowicie inne oblicza. Jeden potrafi grać samego siebie w jego filmach pełnych neurotyzmu. Ale bardzo dużo dostaje łatek inteligentnego, refleksyjnego, jednocześnie nadwrażliwego, panikującego w obliczu nawet małych problemów – do tego nie za atrakcyjny dla kobiet.

Johny’ego Deppa ratuje wygląd i głos, ale to człowiek z fobią społeczną, często mający problem z używkami, impulsywnością, agresją, choć w większości twierdzi, że to wynika z frustracji z powodu swojej słabości, czy lęku.

Oczywiście tym drugim sporo kobiet by się chciało „zaopiekować”, bo jest przystojny, bo prestiż, pieniądze (wrażliwi faceci przyciągają narcystyczne modliszki jak Amber Heard) – ale nie wytrzymałyby z nim długo, tak jak nie udaje mu się tworzyć stabilnych związków.

Trzeci przykład to nasz rodzimy Jarosław Królewski. Bardzo inteligentny, merytoryczny człowiek z wieloma horyzontami (i jednak bogaty). Internauci zwracają mu uwagę, że jest nieśmiały, zbytnio się stresuje, nie patrzy w oczy, noga mu się trzęsie. Mimo posiadania naprawdę wysokich zasobów, by być pewnym siebie, jednak takim nie jest. Można zobaczyć to tutaj (np. 10:22), ale i warto posłuchać wywiadu:

Co prawda ma żonę, ale ona nie jest odosobniona w tym przypadku…

Synowie dziedziczą inteligencję wyłącznie po matce…

…a dziewczynki po obu rodzicach. To jest jedynie teoria, bo czasem potwierdzana, czasem odrzucana. Dla rozwoju mężczyzny ważniejsze jest, by to jego matka była inteligentna, ale też opiekuńcza (by nie skończył pod mostem, lub w więzieniu). Błędnym przekonaniem jest to, że męska inteligencja kobietom się ewolucyjnie przydaje (a częściej jest wręcz kością niezgody, gdy partnerka czuje się głupsza, czy gorsza – nie do końca adorowana), dlatego tak naprawdę kobiety zastępują ją terminem „zaradności”. Zwykle wiążą one ten termin z umiejętnością zarabiania pieniędzy. Czasem – z dogadywania się (ale tu wystarczy mieć podobny wzorzec rodzinny, czy żyć w podobnym środowisku, by się lepiej rozumieć).

Wygląd jest najważniejszy dla obu płci

Ważne też jest to, że jeśli mężczyzna nie wygląda atrakcyjnie fizycznie dla kobiety to inteligencja mu nie pomoże. To mit. Kobieta nie da szansy takiemu, który nie pasuje jej fizycznie, by inteligencję zaprezentował, a nawet jeśli ją zaprezentuje to nadal będzie dla niego chłodna. Być może będzie jej imponował, ale będzie taki sam jak inteligentny brat. Nie będzie pożądania, ani miłości romantycznej. Oczywiście są kobiety, które wiążą się z bogatymi starszymi panami, ale dobrze wiemy, że nie jest to prawdziwa miłość.

Kobiety tak samo jak mężczyźni dobierają się głównie na podstawie cech wyglądu, cech fizycznych i jest to czynnik najważniejszy. Cechy pozostałe, społeczne są ważne dopiero w późniejszej fazie związku i nie wpływają na pożądanie. Na nic Twoja męska dobroć, odkurzanie, zmywanie, naprawianie kranów i uleganie. Na nic przynoszenie kwiatów i przysyłanie listów. To może kobietę wzruszyć, ale nie będzie pożądać.

Mitem jest, że kobiety to płeć wrażliwa, głęboka, która kocha i pożąda za wnętrze, czy dobre serce, co staje w opozycji że mężczyźni są płytcy i jedynie seks nam w głowie, a empatii mamy za grosz. Badania wcześniejsze które podałem wykazały już, że inteligentniejsi mężczyźni są bardziej empatyczni, ale to właśnie tych wrażliwych kobiety nie wybierają tak często jak tych mniej wrażliwych.

Kobiety inaczej rozumieją wrażliwość. Mianowicie „on mi pomoże, bo będzie wrażliwy na moje smutki”, „on jest super, bo opiekuje się kotkiem”.

Nawet jeśli są takie kobiety, które na wygląd nie patrzą, stan finansowy, pewność siebie, odwagę, zaradność, towarzyskość, umiejętność wzbudzania emocji, to jest to tak mały procent kobiet, że nie należy w ogóle rozpatrywać, że istnieją.

Jeśli taka kobieta istnieje i to przeczytała to niech się odezwie. Zostanie naszą maskotką i matką chrzestną bloga 😉 a może i nie tylko.

Dla kobiet męski wygląd jest jeszcze ważniejszy

Naukowcy zbadali typy twarzy, które dla kobiet wydają się bardziej inteligentne. Po prawej mężczyzna ma bardziej łagodne oczy, co może się wiązać z wrażliwością. Kobiety jeszcze bardziej patrzą na wygląd niż mężczyźni, ponieważ bardzo mało mężczyzn jest w ich typie fizycznym. Przechodząc ulicą nie pomyślą, że ten czy tamten to łakomy kąsek i miałyby ochotę na seks tylko ze względu na wygląd. A nawet jeśli tak pomyślą, to gdyby ten mężczyzna do nich podszedł to by się spłoszyły. Na dodatek kobiety w ocenianiu wyglądu czy zdjęć są dużo bardziej szczegółowe i widzą rzeczy na zdjęciu których sami mężczyźni nie widzą. Zawsze oceniamy innych według naszych norm. Jeśli kobiety wiemy jak bardzo są zafrasowane swoim wyglądem, to znaczy że jest to dla nich ważny czynnik w życiu. Kobiety są płcią wybredną i jest to aspekt ewolucyjny. Kobiety musiały dobrze wybrać, umieć sprawdzać swojego wybranka, by wiedzieć że zapewni zasoby im potrzebne, plus pomoże w odchowaniu ewentualnych dzieci. Nie bez powodu mówi się, że kobietom trudno dogodzić.

To przekłada się też na wymagania kobiet względem mężczyzn, by kochać, pożądać i szanować, ale też by czuć się szczęśliwymi lub zadowolonymi.

Singielka to trudniejsza do zdobycia kobieta

Nie dajcie się zwieść. Kobiety tylko jako wolne i samotne są wymagające, ponieważ nie są przywiązane i nie mają zależności emocjonalnej od Was. Tylko wtedy kobieta może mieć większą kontrolę nad swoimi poczynieniami, co nie znaczy, że jakąś bardzo dużą, ponieważ i tak bardzo mało kobiet potrafi być całkiem sama i długotrwale sama.

Kobiety to płeć społeczna i żadne równouprawnienie tego nie zmieni. Kobiety rzadziej chcą wynajdować wynalazki, czy chronić innych, a częściej mieć dobre relacje, uczucia, rodzinę, być atrakcyjną i mieć przyjemności. Nierzadko poznajemy się z kobietami kiedy albo mają wolne okienko pomiędzy byciem z kimś, albo są z kimś i chcą z nim zerwać, czyli czekają na zmianę gałęzi. Czy kobietom ktoś zabrania żyć inaczej? Tyle lat z przywilejami, a nadal szukają poczucia bezpieczeństwa, zamiast chcieć go zapewniać, tak jak robili to i robią mężczyźni, których kobiety wybierają.

Dlatego gdy uda się pokonać kobiece opory związane głównie z nieufnością, sprawdzeniem czy będziecie użyteczni, oraz wzbudzającymi emocje (comfort i shit tests, odsyłam do słownika The Red Pill) to kobiety przywiązują się zdecydowanie łatwiej, tym bardziej gdy jest regularny seks (hormony, w tym oksytocyna), przez co kobietom trudniej odejść nawet wtedy, gdy zadowolone ze związku nie są. Do tego dochodzi lęk przed samotnością, opuszczeniem, który jest genetyczny, ponieważ osobnik zniewieściały jest wrażliwy i potrzebuje poczucia bezpieczeństwa, którego nie ma w sobie. Jeśli umiesz przechodzić shit testy i comfort testy to dla kobiety zawsze będziesz wydawał się inteligentniejszym, niż konkurent który „nie rozumie kobiet” i nie wie jak zareagować w danej sytuacji.

Im większe kompleksy, tym będzie więcej obaw, testów, manipulacji, zwodzenia i wymagań, bo ktoś kto ma wszystko i sam sobie umie wszystko zapewnić – nie musi wiele wymagać od drugiego. Kobiety wolą by to mężczyźni im zapewniali dobra i zasoby, niż kobiety mężczyznom.

Stąd blisko do kłótni, niespełnienia potrzeb z obu stron, zdrad i rozstania, co dzisiaj jest nagminne. Powód jest prosty. To kobiety głównie podchodzą do związków z pozycji tych wymagających, a że kobietom ciężko dogodzić to łatwo u kobiet o wiele związków w czasie życia, ale też częstsze odmowy seksu z ich strony. Absolutnie mężczyźni nie powinni czuć się winni, co w mailach do nas próbują sobie racjonalizować. Kobiety świetnie im wpajają, że są słabi i to ich wina, że kobiety nie zachowują się odpowiednio. To tak jakby nie umiały stanowić same o sobie i dawać przykładu samymi sobą. Nie stanowią o sobie tylko a) dzieci b) niepoczytalni a) dzieciom decyzji podejmować się nie daje b) niepoczytalnych zamyka się w zakładach. Chyba kobiety nie chcą by tak myślano o nich?

Zastanówcie się ile związków znacie w których kobiety narzekają na swoich mężczyzn i nic z tym nie robią, albo tylko trują temu facetowi jaki jest beznadziejny.

Inteligentny mężczyzna rozczyta to i będzie trudniejszym kąskiem do tego by posiąść nad nim psychiczną kontrolę. Lepszy rydz niż ktoś kto będzie miał większe oczekiwania z powodu tego, że w głowie ma więcej szarych komórek i nie pozwoli, by mu wejść na głowę. Nie jest to zbyt wygodne, a kobiety wolą wygodę, niż trudy. Dostać, a nie dawać.

Co z kobiecymi pasjami?

Jeśli chodzi o portale randkowe i testy czy dla kobiet ważna jest inteligencja, oraz męskie pasje, dodając powiedzmy przeciętne zdjęcie to wnioski są takie.

Wpisano zostało 10 przeróżnych zainteresowań na męskim profilu, od gry na gitarze, po jazdę na motorze, po sprawy komputerowe, sportowe, majsterkowanie, psychologiczne i własną działalność… i tak mógłbym wymieniać. W połączeniu z przeciętnymi zdjęciami profil nie był wybierany częściej niż profil mężczyzny wyglądającego dużo lepiej, a nie posiadający opisu. Ba, praktycznie w ogóle nie był wybierany, zatem męskie pasje nie mają znaczenia, gdy ten mężczyzna nie posiada odpowiednich walorów fizycznych.

Jakie pasje mają kobiety na portalach randkowych? Czytanie (nic naukowego), podróże, film, muzyka, fotografia (w tym robienie sobie fotek), koty, spacery, całowanie, jedzenie, spanie. Tak naprawdę nic o czym można byłoby pogadać na wstępie, gdzie dodadzą jakiś wartościowy wniosek do rozmowy który rozmówcy by nie przyszedł do głowy. Wszystkie zainteresowania tych kobiet oscylują wokół przeciętności, obowiązków, przyjemności, ale to one są pierwsze do narzekania że proza życia je męczy, że mężczyźni zbyt nudni, mało twórczy, inteligentni i ciekawi. Mało która kobieta na portalu randkowym potrafiła się wyróżnić zainteresowaniami i intelektem, czy umiejętnością rozmowy. Oczywiście kobiety są przekonane, że szukają inteligentnych mężczyzn, ale inteligentny włosy z głowy sobie wyrwie zanim uda mu się nawiązać temat na który kobieta będzie miała zdanie i coś do tej rozmowy wniesie, a nie będzie czekała tylko na zabawianie.

Na dodatek kobiety wypisują, że mają trudny charakter, są wredne, ironiczne, cyniczne, złośliwe, egoistyczne i nie znoszą sprzeciwu, bo „nie zniesiesz mnie kiedy jestem najgorsza, to nie zasługujesz kiedy jestem najlepsza”. A kiedy ona jest najlepsza? Niech się postawią w pozycji mężczyzny który czyta kobiece opisy na portalach randkowych:

• niczym szczególnym się nie interesuje
• nudziara
• ciężki charakter
• do zaoferowania swoje towarzystwo i wymagania, często fochy
• nie wspominaj nawet o seksie, bo na niego trzeba sobie u niej zasłużyć

Przy normalnej, obiektywnej samoocenie te kobiety powinny błagać by je zechcieć, a nie jeszcze pokazywać pazury. Niestety te kobiety podchodzą do związków roszczeniowo, a ich wkład w nie jest tylko teoretyczny lub negatywny. Przynajmniej tak jak się opisują i sądzą, że przez opisywanie siebie w ten „bitchowaty” sposób są jakieś… wyjątkowe?

Możliwe, że to tylko kompleksy i w końcu te kobiety zrozumieją że to zachowanie nie jest ani skuteczne ani pozytywne, za to odpychające.

Co The Red Pill zauważa to, że kobiety gdzieś koło 30stki, albo jeszcze powyżej już w 90% przypadków mówią, że szukają inteligencji ale jednocześnie też trudno zadowalają się mężczyzną szczupłym czy też niskim (a ostatnio mówi się że niski to poniżej 185cm), więc nie potrafią go szanować. Zwierzęce instynkty biorą górę, a kobieta nadal poszukuje samca alfa w jednym i czułego inteligenta w drugim. Tym już steruje hipergamia i kobiece pożądanie tylko do 20% najatrakcyjniejszych genetycznie mężczyzn (co nie znaczy wybitnie inteligentnych).

Mówi się że Azjaci są najbardziej inteligentną rasą, ale czy najbardziej atrakcyjną? Absolutnie dla kobiet nie. Są najmniejsi, mają najmniejsze penisy. Nie widać, by kobiety szalały za Azjatami i np. Europejki walczyły o nich.

Kobiety posiłkują się dowodem społecznym w ocenie inteligencji

Czyli odhaczasz osiągnięcia życiowe z listy. Samochód ma? Pracę? Ma. Wykształcenie? Ma. Inne kobiety się nim interesują? Tym lepiej. I tak dalej. Jakby Einstein swoją teorię wynalazł w piwnicy i podał ją kobiecie, to czy by pomyślała, że jest geniuszem i zakochała się? Nie, ponieważ jej mózg tej teorii by jeszcze nie znał. Mogłaby go uznać za szaleńca i odmieńca. The Red Pill mówi, że wyłamanie się ze społecznych trendów dla większości kobiet jest nie do przyjęcia, ponieważ są płcią uległą i podążającą, która boi się ryzyka, nowości, niepewności.

Kiedyś robiono wiele podejść do kobiet na żywo z pytaniem jakiego mężczyzny szukają. 99% odpowiadało dokładnie takim samym zdaniem. Romantyczny, dobry, czuły, pewny siebie. Czyżby szukały tego samego? Tego jednego ideału z filmów które oglądają? A może nie mają własnego zdania, zatem czy w tej ocenie były inteligentne?

Według The Red Pill wiedza z reguły kobiety nudzi (dlatego dedykowane dla nich są bardziej gazetki o wyglądzie, seksie i portale plotkarskie). Podrywanie i flirt jest lepszym sposobem komunikacji z nimi. To jest podobny taniec godowy jaki mają zwierzęta. To instynkt. Wiesz co powiedzieć, jak powiedzieć i komu powiedzieć. Wiesz jak sprawić by kobieta czuła się z Tobą nie tylko dobrze, ale i czuła przyciąganie seksualne. I to jest kwestia ważniejsza niż czysta inteligencja. Kobieca psychika jest bardziej dziecinna (w tym momencie kobieta się oburza), więc woli poczucie humoru, droczenie, akceptację, adorację (narcyzm dziecięcy) i przeróżne emocje. Wysoka inteligencja do tych rzeczy nie jest potrzebna, tego wszystkiego można się nauczyć w procesie wychowania, potem dojrzewania, a następnie z doświadczenia z samymi kobietami. Dlatego tak ważne jest nie przegapić momentu w którym zostaje się jako nieobyty z kobietami, a już słusznego wieku.

Przykładem niskopoziomowego flirtu była moja sytuacja z wczoraj ze sklepu. A byłem sobie po musztardę w godzinach 20-21 w dużym hipermarkecie…

Ekspedientka wita się ze mną mówiąc „dzień dobry”. Ja do niej „dobry wieczór”. Ona „to już zależy”. Ja na to „to prawda, każdy ma swoje pory dnia, niektórzy chodzą do tyłu”. Wszystko było robione z uśmiechem, typowy small talk. Przy pożegnaniu pierwszy powiedziałem „dobranoc”, a ona „no tak hihihi, dobranoc” i się zawstydziła.

Niby nic, ale nie była to bardzo inteligentna, interesująca rozmowa. Była jednak i jest już dobrym pretekstem do zaczęcia kolejnej rozmowy. Takim kluczem. Wzbudziłem pozytywne emocje, ponieważ uśmiechała się, zagapiała. Następnym razem będę mógł wykorzystać kontekst sytuacyjny by porozmawiać więcej.

W innym sklepie zagadałem, że kobieta ma fajny, taki słowiański warkocz. Teraz jak przychodzę do sklepu to mówię „i gdzie ten obiecany dla mnie drugi warkocz?”. I kobieta jest w dobrym nastroju, bo wie, że skomplementowałem ją, że pamiętam szczegół. Można rozmawiać dalej.

Chciałem tylko pokazać, że liczą się emocje, small talk, a nie bardzo inteligentna rozmowa. To kiedy indziej.

Wiedza mężczyzny kobietom nie daje nic, póki nie przynosi korzyści. Dlatego póki inteligencja nie jest spożytkowana działaniami w życiu, które je przynoszą, tak jak np. spore zarobki, albo obrotna towarzyskość, to kobiety nie wybiorą takiego mężczyzny i nie będą do końca wiedziały czy jest inteligentny, a nawet jakby to będzie to za mało.

Między innymi jak sobie przypomnisz kobiety w młodości częściej uznawały przystojnego, który umiał „bajerować”, zabawiać, za inteligentnego, niż chudego mruka, który mógłby prawić o wielu technologiach w jednostajny sposób z twarzą przypominającą głaz. Dlaczego tak się działo? Ponieważ ten pierwszy CHAD był atrakcyjny seksualnie dla nich, a ten drugi nie. Wnętrze może się liczyć, ale tylko w dobrze skrojonym opakowaniu, a dobrze skrojone opakowanie może korzystać ze swoich dóbr nie rozwijając inteligencji i wiedzy ponad przeciętność. Wystarczy, że będzie umiał się odnaleźć, czyli był pewny siebie, miał charyzmę. Był kimś i coś reprezentował, co dany typ kobiety uzna za jej przychylny.

Spytaj sam siebie. Kogo byś się poradził jak poderwać kobietę? Tego, który jest inteligentny i da Ci wynik że ma IQ160 czy tego, który widzisz, że podrywa kobiety i chętnie z nim rozmawiają, dają się dotykać i czują się z nim dobrze?

Inteligentny skupia się na logice i to jest dobre, ale nie z kobietami, bo kobiety to chaos, a logika to porządek. Kobiety to emocje, a logika wyzbywa się emocji i chce być racjonalna. Te światy ze sobą walczą. Inteligencja pomaga zrozumieć, że trzeba wejść w emocje, by wejść w głębię kobiety.

Dzieci też nie lubią logiki, uczyć się, chcą się bawić, cieszyć, skakać, śpiewać, tańczyć, chcą by rodzic ich czegoś nauczył, inspirował. Pomyśl tak o kobietach, a sobie jako przewodniku i autorytecie. Oczywiście bez zasobów będziesz miał tylko wysokie mniemanie o sobie, więc najpierw wartość, potem działanie.

Typ księżniczki niszczy dzieci i wychowywanie

Za każdym razem gdy widziałem, że kobieta ma wpisane na portalu randkowym „nie pisz co tam, nie wysyłaj tylko przywitania, minek, wysil się!” gdy taka delikwentka zagadywała do mnie – robiła to samo. Pisze 🙂 albo „hej” i czeka aż rozkręcę rozmowę, czyli cały czas kobiety chciałyby zrzucać z siebie odpowiedzialność i być pasywne. Trochę jak zachowanie szefa w firmie, który dostał spęd po rodzicach, na niczym się nie zna, ale dyryguje wszystkimi. Tyle że szef płaci, a taka kobieta nie daje od siebie nic. Wygodne.

Niestety jest też hipokrytką, bo poucza innych, ale sama nie wnosi tej wartości o której poucza. Potwierdza tym samym, że obie płcie się różnią, mają inne role… ale przecież teraz tylko w wybranych sytuacjach. The Red Pill odkrywa, że to jest właśnie hybryda patriarchatu, która tworzy trudne charaktery kobiet.

I nie tylko kobiet, bo za dominującymi kobietami idą złe wzorce rodzinne i błędne wychowywanie dzieci. Co wnosi pasywny rodzic, który tylko poucza do wychowywania dziecka? Tylko słowa. Sam nie prezentuje wartości, o której wspomina, o której mówi. Ten pouczający rodzic sam nie jest autorytetem za którym można podążać, bo więcej wymaga niż daje od siebie. Sam traktuje siebie wyjątkowo (czym poniża dziecko), mimo że realnie nie jest nikim szczególnym, a wręcz nie wnosi czynów i inicjatywy. Sam chce napełniać swoją pustkę dzieckiem. Sam chce napełniać dzieckiem swoje niespełnione ambicje i czeka by to dziecko było jego „stemplem jakości”. Dziecko traktuje jak zabawkę, mimo że sam jest bierny i wymagający. Od dziecka wymaga niemożliwego, cech których sam nie posiada, ale że jest hipokrytą to tego nie zauważy. Wychowywanie to wnoszenie wartości, czyny, a nie słowa. Podobnie tworzy się miłość – czynami. Nieświadome kobiety wolą być bierne, bo to wygodnie. Najlepiej byłoby rozkazywać swojemu lokajowi, potem swojemu dziecku i na końcu gdy coś nie wyjdzie UCIEC mówiąc, że to nie ich wina. Bo wina tego kto czyni. Ten kto czyni może popełnić błąd, ale może też wnieść wartość. Ten kto nic nie robi może wygodnie uważać, że się do niczego co złe nie przyczynił i jest święty, a to właśnie on przyczynia się do tworzenia zła i frustracji.

Chcesz mieć miłość? Daj miłość. Chcesz mieć dobre dziecko? Sam daj przykład, że jesteś dobry. Nie ględź, tylko pokaż to. Pomóż komuś. Zrób coś. Chcesz nauczyć mądrości dziecko? Bądź mądrym, okaż to, naucz czegoś, pokaż że warto się rozwijać. Chcesz by dziecko było odważne? Sam bądź odważny. Pokaż jak pokonujesz własne słabości. Przecież dziecko nie będzie odważniejsze patrząc jak strachliwa mama każe mu takim być. Już na tym etapie wyczuje jej fałsz i obłudę. Po co mieć do czynienia z takim rodzicem? Sam nie umie, a wymaga. Nie można dziecka wychowywać wedle widzimisię. Nie można dziecka wychowywać według szablonu. Nie można partnera czy partnerki wybierać według checklisty wymagań. To nie jest inteligentne.

Pasywne, pouczające kobiety to plaga, a która tworzą bardzo duże problemy – głównie z wychowywaniem synów, którzy nie mogą być jak kobiety, a którzy od matek nie dostają nawet ciepła i empatii, co kiedyś było kobiecymi cechami. Dzisiaj kobiety uczy się tych cech wyzbywać i zastępować agresją, zaborczością, ale nadal biernością we wnoszeniu wkładu. EGOIZM! Inteligentny mężczyzna zrozumie jak dzisiejsze wychowywanie jest szkodliwe i jak bardzo kobiety tego typu nie powinny sprawować dominujących cech społecznie, bo więcej wezmą niż dadzą. A w przypadku dzieci trzeba dawać, by ich czegoś nauczyć i jeszcze tworzyć ciepłe więzi rodzinne przy tym. Przy mężczyźnie to jeszcze ujdzie płazem, bo od mężczyzny taka kobieta może sobie wymagać, są dorośli. Jak mężczyzna się godzi robić 150% normy dla kobiety, która wnosi niewiele, swoje jestestwo i trudny charakter, to ich własna sprawa. Jeśli w grę wchodzi już rodzina i wychowywanie dzieci to takie kobiety powinny iść na odstrzał, żeby potem nie cierpieć rodzinnie za kilkanaście czy kilkadziesiąt lat. Chociaż patrząc na ilość rozwodów, to i do tego etapu się może nie dojść… (tym lepiej).

Wróćmy do portali randkowych. Za każdym razem gdy kobieta na portalu randkowym miała wpisane tylko czego nie lubi, będziesz wiedział że nie jest osobą która chce widzieć pozytywne cechy w ludziach. Zaczyna od wymieniania tego co jej nie pasuje. Jeśli kobieta potrafi tylko pisać o tym co złe, to jest jasne, że nie jest osobą inteligentną, ani tym bardziej wnoszącą wartość. Każdy głupi umie napisać „nie chcę byś pisał emotek”, ale DAĆ ROZWIĄZANIA na problem to już problem.

Wymagających kobiet jest dużo, mądrych mężczyzn mniej.

Męskie zawody, a atrakcyjność seksualna

Kobiety w ankietach poszukujące danego zawodu dla mężczyzny uznawały za atrakcyjnych wojskowego, policjanta, lekarza, prezesa firmy. Mężczyzna miał im się kojarzyć nie z inteligencją, a z fachem w ręku, odwagą, siłą i prostym pojmowaniem świata, bez zbędnych emocji, rozmyślań, analiz, zastanawiania się, co przekłada się na niezdecydowanie. Na szarym końcu zawodów, które kochają kobiety był opiekun do dzieci i filozof. Pierwszego nie będę omawiał, bo wiadomo, że kobietom skojarzy się z kobiecą rolą i mimo, że kobiety często mówią, że lubią takich mężczyzn to nadal są obiektem kpin, nieszanowani i niepożądani seksualnie. Drugi? Nie bez powodu wielu filozofów, czy pisarzy odkrywających kobiecą naturę i piszących o nich jak choćby Bukowski czy Witkacy uznawanych jest za mizoginów. Można domniemywać, że to dlatego, że kobiety omijały ich szerokim łukiem, a ich rozumowanie przyczyn i skutków przyczyniało się do tego, by kobiecą naturę zrozumieć, a przez to i ich kobiety łatwo z nimi nie miały.

Kobiety operują skojarzeniami, które nastrajają albo zamykają ich emocje. Widzą wojskowego, żylastą rękę, odwagę, czasem brutalność. Czy to jest im potrzebne do posiadania związku? Absolutnie. Jedynie kojarzy się dobrze seksualnie i ewentualnie daje wyższy status społeczny. Inteligencja nie ma tu znaczenia. Dopiero po czasie gdy kobieta będzie chciała żyć z kimś takim, dogadać się, to będzie potrzebowała męskiej inteligencji. Bardzo trudno im znaleźć taki ideał, który nie dość, że jest silny, odważny, przystojny, to jeszcze inteligentny. To ideał hipergamiczny kobiet. Wąska grupa mężczyzn, a nawet jednostki.

Zbiór podstawowych prawd o naszej naturze płciowej

Czego kobiety szukają – podobizn do nich, czyli więzi emocjonalnej. Oczywiście żeby mieć więź trzeba nadawać na podobnych falach. Problem polega na tym, że większą więź kobieta może odczuć do zniewieściałego mężczyzny, bo męski nie chce nadawać tonu życia więzom emocjonalnym. Albo męski, albo więź.

Dla kobiet inteligencja to umiejętność rozbudzania w nich emocji.

Dla kobiet inteligencja jest wtedy gdy podobasz się innym kobietom i wzbudzasz szacunek – wtedy efektem aureoli dopisują Ci pozytywne cechy.

Dla kobiet inteligencja jest na papierze – status, wykształcenie – mają dowód z którym nie mogą się kłócić.

Kobiety maja osobowość zależną, niedojrzałą. Z trudem podejmują decyzje i wolą być tymi, którymi się zaopiekuje zamiast być odpowiedzialnymi, prawdziwie silnymi i niezależnymi – to brednia.

Tylko uległa kobieta gwarantuje spokojny związek, bo jest kobieca. Nie ta rywalizująca, nieposłuszna, bo to oznacza że ma problemy osobowościowe, w tym ze swoją kobiecością. Kobieta normalna, to ta która umie się przyznać do swoich wad i nie robi z nich tragedii. Może być słaba, a mężczyzna będzie się chciał nią zaopiekować.

Ten mężczyzna głupi który słucha się kobiet co do podrywu i sądzi że to mu pomoże. Synowie wychowywani przez matki dzisiaj mają problemy ze sobą, są zapatrzeni w siebie, co nie przeszkadza kobietom mówić, że to jacy dzisiaj są mężczyźni to nie ich wina.

Kobieta ma przyzwolenie na przemoc psychiczną i w ten sposób karze lub nagradza (wychowuje) de facto uzależniając od siebie swoją ofiarę którą uwiodła manipulacjami. Inteligentny mężczyzna nie będzie w to brnął, dlatego czyta o tym, że może mu się trafić taki egzemplarz, lub sytuacja w życiu nawet z „idealną” kobietą.

Inteligentny mężczyzna widzi kobiece gierki i odpowiednio na nie reaguje. To kobiety może denerwować i wzbudzać w nich nieufność, dokładnie taką samą jak nie ufają same sobie – w końcu są zmienne, przebiegłe, podstępne i niestabilne.

Czy inteligencja się liczy? W prawdziwej formie tylko wtedy gdy gwarantuje duży rozgłos i duże pieniądze. Gdy dowartościuje kobietę. Lepiej być dopasowanym do kobiety, niż inteligentnym. To dwie sfery nie muszące iść w parze ze sobą.

Mężczyzna pożądany od zaraz

Czy imprezowicz, zabawny dostarczyciel rozrywek będzie prawił o ważnych rzeczach, rozmyślał, rozważał, analizował, badał? Nie.

Ale będzie z nim się dobrze spędzało czas? Tak. I tego chce kobieta. Do tego zapewnienia że dadzą radę, będzie pewny siebie, zaradny – zaradny wcale nie musi być inteligentnym, bo są różne typy inteligencji.

Inteligentny może udawać głupiego, głupi inteligentnego nie.

Tak, że czy intelekt się liczy? W pewnej formie tak, w pewnym czasie tak, ale częściej umiejętności społeczne są ważne. Umiejętność „small talk”, droczenie się, żartowanie, ciekawe opowiadanie.

Inteligentny zajmuje się inteligentnymi rzeczami. Tworzy, programuje, czyta, pisze, rozrysowuje.

Kobiety mogą mówić, że to nudne. Mogą kojarzyć sobie z nerdem komputerowym w sweterku. Są kobiety które ich lubią, ale to mniejszość. Lepiej dla kobiet być sportowcem niż pisać o sporcie i mieć przemyślenia. To taka różnica podstawa między byciem typem fizycznym, a typem intelektualnym. Typ fizyczny w większości wygrywa.

Męski mężczyzna to mniej inteligentny mężczyzna? Badacze twierdzą.

Wysoki testosteron sprzyja temu, by mieć niski intelekt

Typowa prymitywna potrzeba. Tak więc nie, inteligencja męska z kobietami nie pomaga i nie jest podstawą do tworzenia z nimi relacji seksualnych.

Jedyny intelekt jaki jest potrzebny z kobietami to ten by dużo zarobić pieniędzy i było na dzieci. I nawet jakbyś to robił to i tak będziesz SAMCEM BETA, BETA PROVIDEREM, czyli kimś kto według The Red Pill nie jest kochany przez kobiety szczerze, tylko są z nim z osobistej kalkulacji korzyści, strat i poczucia bezpieczeństwa. Prawdziwa, zwierzęca, instynktowna miłość zarezerwowana jest tylko do tych, którzy imponują kobietom, kobiety ich szanują, a i kobiety mogą ich się bać. Respekt się liczy.

Niestety wielu mężczyzn typu beta próbuje grać samca alfa i np. straszy pobiciem kobietę, lub ją bije, ponieważ myśli, że w ten sposób kobieta zacznie szanować, zacznie postępować odpowiednio, zacznie respektować. Niestety nie jest to naturalne, a wymuszone i taki człowiek mimo, że aspiruje na samca alfa to nigdy nim nie będzie. Lepiej się rozstać i znaleźć kobietę odpowiadającą genetycznie, by i w konsekwencji nie skrzywdzić dzieci waszą toksyczną relacją.

Kobiety, a inicjatywa (wnoszenie wartości)

I na koniec mój test na koncie modela (choć nie egzotycznego, może to błąd) gdzie spytałem 80 kobiet o to czy przyjadą pierwsze, wykażą się inicjatywą:

78 odpowiedzi to „nie”
2 odpowiedzi „tak”

Co oznacza dokładnie to, że kobiety pragną mieć stereotypowo, tradycyjne damskie role tylko tam gdzie wygodnie, a tam gdzie niewygodnie to być „męskie”, rządzić, zarabiać, nie ulegać i mieć wielu partnerów seksualnych bez strachu o nazwanie puszczalską. Będąc kobietą o seks łatwo, tak samo jak łatwiej silnemu, postawnemu mężczyźnie podnieść 50 kilową paczkę. Nie szanujemy ludzi za to co dostali od losu, z tytułu urodzenia, a za to na co pracują.

To brednia, że każda kobieta jest lepszym wychowawcą niż mężczyzna. Bo to od mężczyzn wymaga się zaradności, czynów, umiejętności, odwagi i inicjatywy, a kobietom pozwala nawet na przelewanie swoich negatywnych emocji na innych. To kobiety podchodzą do związków z pozycji biorcy, który może umieć mniej, popełniać gafy, być nieporadną, słabą, bierną i tak dalej. W jaki sposób każda taka kobieta miałaby być kimś kto wnosi więcej wartości od każdego mężczyzny, którego od początku życia uczy się innego sposobu myślenia i starania się o wszystko?

Inteligentny mężczyzna zrozumie na czym to polega i jak bardzo kobieca, feministyczna równość jest sztucznym wywyższeniem kobiet, by zapomnieć o mężczyznach i naszych troskach.

Ale póki mężczyzna tego nie widzi, to jest wszystko w porządku. Im mniej wiesz, tym lepiej śpisz. Nie bądź zbyt inteligentnym.